ความจริงคืิออะไร

เธอหายไปอีกแล้วนะ
สรุปแล้วเธอรู้สึกยังไงกันแน่
อยากได้คำตอบจะได้ทำตัวถูณ ตอนนี้เราอยู่ในสภาพแบบไหนกัน?
เธอรักเราไหม?
คำๆเดียวมันสามารถเปลี่ยนทุกอย่างได้นะ
เราอยากจะก้าวออกไปแต่มันก็ยากนะ
แต่แต่ละก้าวของเรามันเป็นก้าวที่มั่นคงนะ
หวังว่าเธอคงจะให้คำตอบเราได้ไวๆนี้
มัวแต่กลัวอยู่นั้นแหละ
ไม่เข้าใจจริงๆเลย

การรอคอย

เมื่อวานคุยกับรุ่นพี่คนนึงเลยปรึกษาพี่เค้าเรื่องของเรา
เค้าบอกเราว่า ที่เราไม่ทักคนๆนั้นเพราะเราอยากให้เค้าทักใช่ไหม
เราบอกใช่
แล้วเราก็มัวเเต่เฝ้ารอให่เค้าทักเรา
เราอยากรู้นะว่าสรุปแล้วหนะเราเป็นเเค่ของตาย ของเล่นแค่นั้นใช่ไหม
เราคิดมาหลายวันนะ คิดตลอดอ่ะ
แต่มันดูเป็นแบบนั้นอ่ะ

ทำไมเค้าไม่เลือกหละ???
จะเก็บไว้ทั้งสองคนเลยหรอ?
เค้าบอกเราว่าเค้าไม่มีเหตุผลอะไรที่จะบอกเลิกคนของเค้าเพราะคนของเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด
นั้นคือเหตุผลใช่ไหม?
มันก็ต้องเเสดงว่าเค้ารักคนของเค้าดิ
แล้วเราเป็นอะไรวะ?
ยิ่งคิดยิ่งเจ็บ
สรุป เราเป็นได้แค่ตัวสำรอง
อยากมาเมื่อไหร่ก็มา แค่นั้นจริงๆหรอ
ช่วยพูดออกมาตรงๆได้ไหม
เธอคุยกับเรา นานๆครั้ง อาทิตละครั้ง
แต่เธอคุยกับคนของเธอทุกวัน
สถานะเรา คืออะไรหละ???
สงสัยนะ
ช่วยตอบคำถามนี้ไวๆทีเถอะ
เหนื่อยใจมาก
มันอึดอัดนะ

คิดถึงก็คิดถึง
แต่เธอไม่ได้เลือกเรา
มันเกิดอะไรขึ้นหละเนี้ย
สรุปแล้วใจเธอ เป็นของใครกัน

รักผู้ชายแบบเธอก็ไม่ต่างกับการโกหกตัวเอง

เธอรู้ตัวอยู่ แล้วใช่ไหมว่าทุกอย่างมันต้องเป้นแบบนี้
เมื่อวานเธออยากคุยเธอก็มาคุย
วันนี้ไม่อยากคุยเธอก็ไม่คุย
คือ เราเป้นไรอ่ะ เป็นคนที่อยากมาหาก็มา ไม่อยากมาก็ไม่มา
เราพยายามมากเลยนะ พยายามไม่สร้างความหวังอะไรอีก
เเต่เธอพูดให้ความหวังเราทุกอย่าง
พูดให้เราคิดว่า เรามี หวัง หวะ
หวัง ครั้งนี้คงสำเร็จด้วย
แต่ มันก็เเค่หวังลมๆแล้งๆ จากความรู้สึกของเธอ
มันมาเป็นช่วงๆใช่ไหม
เธอไม่ได้รักเราใช่ไหม
คำตอบคือใช่
เรามันก็เป็นได้เเค่นี้
คนที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจ
แต่เธอไม่อยากเปิดเผยเรื่องนี้ให้ใครรู้
มันก็ไม่ต่างกับกิ๊กหรอกนะ
แค่ไม่ได้ใช้คำนั้นก็แค่นั้น
เราเต็มใจให้หคำปรึษานะ
แต่ขอร้อง อย่า สร้างความหวังอีกเลยนะ
เมื่อววานหนะเธอทำกำแพงที่เรากำลังก่อมาอีกรอบนึง พังลงอีกแล้วนะ
เราไม่มีแรงจะสร้างกำแพงแล้วนะ
เราเหนื่อยกับการต้องต่อสู้กับความรู้สึกตัวเอง
เมื่อวานเธอคุยกับเราดีมาก เธอคุยกับเราทุกเรื่องเราดีใจนะที่อย่างน้อยเธอก็ยอมบอกเราเรื่องที่เธอไม่สบายใจ
เรายินดีให้คำปรึกษาเสมอ แต่ตอนนี้อึกอัด
อึดอัดกับความรู้สึกตัวเอง
ก็อยากให้เธอมีความสุข
เราไม่อยากเป้นมือที่สาม นะ
เรา ขอ อยู่เฉยๆ
แต่มันก็ยาก
เข้าใจไหม
มันอยากร้องไห้นะ แต่มันหนักจนร้องไม่ออกแล้ว
วันนี้ก็อยากคุย
เเต่เธอทำเหมือนไม่อยากคุยอีกแล้ว
เราก็ พอแล้วอ่ะ
ถ้าอยากคุยก็ทักมาละกัน
เรา ไม่ เอา อีก แล้ว
เรารับรู้ความรู้สึกได้ว่า เธอปิดบังอะไรอยู่วันนี้
เค้าคนนั้นก็คงสำคัญกับเธอจริงๆอ่ะ
เพราะฉนั้น ไปรักเค้าให้มากๆแล้ว ปล่อยเราเถอะนะ
ตอนนี้เรายังรักเธออยู่
รักมาก
แต่วันข้างหน้าเราอาจจะไม่รักเธอแล้วก็ได้
หวังว่าปัญหาทุกอย่างมันจะมีทางออกของมันเองนะ

เราต้องเข้มเเข็ง
เราต้องไม่เป้นมือที่สาม
เราต้องรักตัวเองให้มากกว่านี้
เราต้องสร้างกำแพงใหม่

อืม แล้วที่เราไม่อยากคุยกับใคร ก็เพราะลืมเธอไม่ได้
ทุกครั้งที่เริ่มคุยมัน ไปต่อไม่ได้ มันอดเอาเธอมาเปรียบไม่ได้
เราคิดว่ามันไม่ เเฟร์สำหรับคนใหม่
สู้เรา เอาเธอออกไปจากใจก่อนแล้วค่อยคุยกับคนใหม่แบบไม่เปรียบเทียบเค้า

หวังว่าเราจะทำได้ในเร็วๆนี้นะ
หวังว่าทุกอย่างคงจะดีขึ้น
หวังว่าเธอ คง ไม่สร้างความหวังให้เราอีก
รักมากๆ เจ็บมากๆ
หวังไว้สูงเวลาตกลงมาแล้วมันเจ็บนะ
เจ็บจริงๆ

ขอบคุณที่ทำให้เราเจ็บได้ทุกครั้งเลย

complicate situation

คือ วันนี้เค้าโทรมาหาเรา
เราไม่รู้สิ เราก็รักเค้านะรักมานานแล้ว
หวังลึกๆว่าเค้าจะรักเราเหมือนเดิม
แต่ไม่รู้สิ เค้ารักเรามั้ง
เราก็รู้สึกได้ แต่ไม่สามารภว่าเค้ารักเรามากไหม
หรือเค้าแค่เหงา แล้วก็ทะเลาะกับเเฟน
เราไม่อยากเป็นมือที่สามนะ ไม่อยากเป็นคนนิสัยไม่ดี
แตเรารักเค้าอ่ะ เราก็อยากให้เค้ามีความสุข
ณ จุดนี้มันไม่รู้จะพูดอะไร
เราไม่อยากให้ความหวังตัวเอง ไม่อยากตั้งความหวัง
เพราะความหวัง มันดูเป็นไปไม่ค่อยได้เท่าไหร่
เค้ามีคนของเค้า เรามีหน้าที่ ที่เราต้องทำ
เราไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้
ก็ต้องคงต้องใช้เวลาช่วยเรา ตอบคำถามนี้
คำถามที่มันค้างคา ใจ
หวังว่าทุกอย่างจะเป้นไปได้ด้วยดี

ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงโกรธเธอไม่ลง
ไม่เกลียจด้วย

ชอบคุณที่ไว้ใจเรา แล้วเอาเรื่องต่างๆมาปรึกษาเรา

i want peace in my heart

ไม่รู้สิ ตอนต้นเดือนเราคิดว่าเราทำใจได้แล้ว

คิดว่ามันจบแล้วเร้าอยู่ได้

แต่พอ เค้าไม่ติดต่อกลับมา อย่างน้อยออนเอ้มให้เราเห็น

แล้วสบายใจว่าเค้าอยู่บ้านก็ยังดี

รู้ไหมว่าเป็นห่วงจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว

เราจะอะไร กันนักกันหนากับอีแค่ ผช คนเดียว

เค้าตัดเราออกจากชีวิต แบบไม่มองกลับ

ไปควร กับ หญิงใหม่

แล้วเราจะมานั้งมองเงาเค้าหรอ

เออ รู้นะไม่ได้สวย ไม่ได้หุ่นดี

แต่ก็แค่อยากให้เค้าติดต่อกลับมาหน่อย

หรือเราเป็นแค่ของตายวะ

แบบ อยากคุยเฉพาะเวลาเมา

เจ็บบบบบ หวะ

เจ็บมากอ่ะ

เราต้องเข้มเเข็งกว่านี้

ต้องทนให้ได้

อีกสองเดือนจะได้กลับบ้านแล้ว

ตอนนั้นเราต้องมองหน้าเค้าแล้วไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น

มหาลัยในฝันแกยังอยู่นะร่า

ท่องไว้

ไม่นานเกินรอ

เค้าไม่สนเรา

เราต้องไม่สนเค้า

ทางใครทางมัน

เราคิดว่าตอนนี้เค้าคงกลับไปคืนดีกับเเฟนเค้าแล้วแหละ

ได้ข่าวว่าไปติวหนังสือให้กัน

หมั่นไส้นะ แต่ทำไรไมไ่ด้

เราไม่ใช่

ก็คือไม่ใช่

ปากดีจริงๆเลยเรา

อยากตัดเค้าหวะ

ตัด ออก ไป เลย

ออกไปเลยจากใจช้ำๆเนี้ย

ไม่อยากเปิดใจละ

เหนื่อย

เหนื่อยใจหวะ

ตัดไม่ได้ซักที

อึดอัดนะ

อยากกอด หวะ

คิดถึงหวะ

กะวนกะวายหว

แต่เค้าไม่เห็นค่าของเรา

เพราะฉนั้นลืมเค้าซะ

พอกันที

เค้าไม่ได้ดีเท่าที่เราคิดนะ

แล้วเค้าก็ไม่คิด ที่จะคิดถึงเราด้วย

อย่าร้องนะ

พอกันที

พอกันที

พอกันที

พอเถอะ

ขอร้องใจตัวเอง

พอเถอะนะใจจ๋าใจ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องเดินต่อไป

แล้วทำไมต้องมาให้ความหวังวะ

เเมร่ง

พอๆๆๆ จบๆๆๆ

พอๆๆๆ

ยุบหนอ พองหนอ

เค้าไม่ใช่ปัจจัยในการดำเนินชีวิตเรา

ก่อนมีเค้าเราก็สุขได้

เค้าเเค่มาเพิ่ม

แต่ขาดเค้าไป

เราก็มีเท่าเดิม

ไม่ได้ขาดไป

จบ

เว้ย

ขอให้ไปดี

ทางใครทางมัน

อย่ามาอ่อย อีกนะ

เพราะคงจะหวั่นไหว

รู้ไหมกว่าจะทำใจให้เข้มเเข็งได้มันต้องใช้กำลังใจขนาดไหน

ต้องเสียน้ำตาเยอะขนาดไหน

ผู้ชายคนนี้

อย่าเข้ามาอีกนะขอร้อง

ไม่เอาแล้วอ่ะ

กลัวใจตัวเองหวะ

กลัวจริงๆ

มันจบลงแล้ว

เกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเรามีความสุขนะ

เค้ากลับมาคุยกับเรา ถึงแม้ว่าการที่เราคุยกันครั้งนี้อาจจะเพราะเค้าเหงาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ได้

แต่พอมาถึงวันนี้เค้าบอกเราเลิกติดต่อกันดีกว่า อาจจะดีกว่านี้

เค้าไม่รู้สึกกับเราเหมือนวันเก่า

แต่สิ่งที่เกิดขึ้น ระหว่างที่คุยกันมันมากกว่านั้นนะ

ก็เสียใจนะ

เสียความรู้สึกมาก

เค้าบอกว่าเราดีมากๆ ดีจนเค้ารู้สึกตัวเองแย่

เราก็อยากรู้จริงๆดีแล้วทำไมไม่กลับมาหละ

แต่เรื่องของความรู้สึกคนมันฝืนกันได้ซะที่ไหนหละจริงไหม?

เพราะฉนั้น เค้าอยู่ได้เราก็ต้องอยู่ได้

จบคือจบ

เราไม่งี่เง่าแล้ว

เราเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง จากผู้ชายคนนี้

มุมมองของเราก็เปลี่ยนไป อาจเพราะเราโตขึ้นด้วยหละ

จบลงด้วยดี

เราไม่มีอะไรค้างคาใจกันอีกต่อไป

หวังว่าซักวันเราจะกลับมาเป้นเพื่อนกันได้เนอะ

แต่คงไม่ใช่เร็ววันนี้แน่

ขอให้เธอโชคดีนะ

รักมากๆ

เราได้เรียนรุ้ว่าเพื่อนสนิทเราทุกคน เป็นทุกข์กับเราหมดเลยเพราะเรื่องนี้

และเห็นแล้วว่าใครรักเราบ้าง

รักตัวเองก่อนที่จะรักใคร

no one can take care of ur heart as well as u เป็นคำพูดที่พี่สาวแฟนเก่าบอกเรา

เราว่าเรารักครอบครัวเค้านะ

มันกลายเป็นความผูกพันหนะ

เราชอบไปคุยกับที่บ้านเค้านะ เราว่าบ้านเค้าน่ารักดี แต่วันนี้ต่อจากนี้ มันเปลี่ยนไปแล้ว

เพื่อนรักเราบอกว่า ก่อนจะให้ความสุขกับคนอื่นะน ถามตัวเองก่อนรึยังว่าตัวเองมีความสุขมากพอจะเเบ่งปันแล้วหรอ? ถ้าตัวเรายังนั่งร้องไห้ ยิ้มไมไ่ด้ แล้วจะไปแบ่งปันคนอื่นได้ไง

เพื่อนอีกคนบอกให้เราพอ และตัดใจ

เืพ่อนรักคนท่สามบอก แกเราจะเดินไปด้วยกันนะ

เพื่อนรักคนที่สี่บอก ท้อได้แต่อย่าถอย

เรารักพวกแกนะ

ขอโทษกับสิ่งที่ผ่านๆมาด้วยละกันนะ

เรื่องราวที่เกิดขึ้น คือวิชาที่เราเรียนรู้ด้วยตัวเอง

เราขีดชะตาตัวเอง

โชคชะตา

ไม่รู้สิ ความรู้สึกมันบอกว่า เค้าจะกลับมาหาเรา

แต่อีกความรู้สึกมันก็บอกว่า ไม่มั่นใจ อย่าพึ่งตัดสินใจเลย

คิดถึงนะ

หรือเราจะรักกันไม่ได้อีกแล้ว??

ไม่มีทางอ่ะ

เราเชื่อมั่นว่า ถ้าเราตั้งใจจริง อุปสรรค์หนะมันไม่ใช่ปัญหาเลย

ตั้งใจเรียน

อ่านหนังสือ เห้ยยย

ขอให้เค้าคุยกับเราบ่อยๆก็ยังดีเนอะ

สาธุ

วันนี้มาแปลก

ปกติเราไม่ค่อยได้คุยกับแฟนเก่าหรอก เพราะเค้ามีคนใหม่ แต่ ช่วงนี้มาแปลก

เค้าคุยกับเราอะ

หวังไหวนะเนี้ย

แอบหวังแต่ก็พยายามไม่หวังมากอ่ะ

แต่รุ้ว่าถ้าเค้าไปจีบคนใหม่

เราก็คง ร้องไห้ อีกตามเคย

หันกลับมามอง เราบ้างสิ

ยืนนนนนนน อยู่ตรงนี้อ่ะ

อีก สี่เดือน เราก็กลับไทยแ้ลว กลับมารักกันดีกว่าเนอะ

ฮาๆๆๆ

สาธุ

a thousand miles

แปลกแต่จริง

เราควรจะเชื่อความรู้สึกตัวเองหรือเปล่านะ

วันนี้เค้าคนนั้นคุยกับเราแหละ

ไม่รู้สิ อยากบอกเค้าใจจะขาดว่า รอเค้าอยู่นะ แต่ก็ไม่ได้พูดไป

คิดถึงเค้าจังเห้ยยย

ก็คุยกันได้ชั่วโมงกว่า เราก็ถามว่าไม่ง่วงหรอ เค้าก็บอกว่าง่วงสิ

เราก็เลยบอกว่างั้นไปนอนเถอะไม่กวนละ

แล้วเราก้ว่างสายไป

เกือบสองเดือนแล้วที่ไม่ได้คุยกัน พอได้ยินเสียงแล้วก็คิดถึงจัง อยากกอดจัง

ตอนแรกที่เค้าพูดถึงเเฟนใหม่ เราก็เกือบร้องไห้หนะ

เค้าก็บอกว่า ร้องไห้หรอ เราไม่ได้โกหกนะ เราไมไ่ด้ร้องจริงๆ แค่เกือบหนะ

กัดปากตัวเอง แทบตาย

เค้าก็เล่าเรื่องของเค้าให้เราฟัง

เราก็เล่าเรื่องของเราให้เค้าฟัง

อยากมีเครื่องย้อนเวลาเนอะ เราจะได้กลับไปแก้ไขอะไรหลายๆอย่าง

แต่ในเมื่อมันไม่มี เราก็ต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

ณ ตอนนี้เราพูดจากใจนะ เราไม่มีใคร ไม่มีใครจริงๆ

ไม่ได้รอโทรสับจากใครเลย

ไม่ได้ มอง หาใครใหม่ด้วย

อาจเพราะเรายังไม่พร้องที่จะเกิดใจรับใคร

แต่ถ้าอยากจะเปิดตอนนี้คงเปิดปะตู รอคนเก่า กลับมา

ก็ยังฝันถึงทุกๆวัน

แต่ก็นะ เราไม่ได้เห็นแก่ตัวจนบอกให้เค้าเลิกกับคนๆของเค้าหนิ

คนเรามันต้องเลือกด้วยตัวเองใช่ไหม

เรารอให้คนบนฟ้าตัดสินละกันเนอะ

เวลาน่าจะช่วยได้

แต่เราคงต้อง เผื่อใจ ไว้สำหรับความผิดหวังด้วยสิเนอะ

เพราะ ผิดหวังแต่ละที กว่าจะกู้ความมั่นใจของตัวเองกลับมาได้ เอาคนรอบข้าง แล้วตัวเราเองเหนื่อยกันไปตามๆกัน

พรุ่งนี้วาเลนไท แต่มันเป็นวาเลนไทที่ไทยละ

เป้นวาเลนไทที่ตรงกับ ตรุษจีน

คงเป้นอีกปีที่ไมไ่ด้ดอกไม้จากเค้าคนนั้นเนอะ

คิดถึง กุหลาบ สีม่วงจัง

เห้ยยย เเต่เอาเถอะ

มันต้องมีซักวัน

ถ้าเค้าบอกว่า เค้าจะให้กุหลาบกับคนที่เค้าจริงจังด้วยจริงๆ เราก็จะเชื่อคำนั้น

อีกมุม ของความเห็นแก่ตัวนะ เราก็หวังว่าเค้าจะไม่ให้กุหลาบกับคนที่เค้าคยอยุ่ตอนนี้

แต่ก็นะ ถ้ามองในมุมมอง ของ ผู้หญิงด้วยกัน

คงรู้สึกแย่มากนะ ถ้าเเฟนตัวเองไม่ให้ของขวัญเราเลย

อย่างน้องก็ พาไปทานข้าวด้วยกันก็ยังดี

ร่าคิดถึงโจ้นะ

คิดถึงมากๆด้วย

วันนี้ร่าก็ยังพูดได้เต็มปากว่ารอเธออยู่

แต่ร่าไม่รับปากว่าจะนานเท่าไหร่

แต่จะรอเท่าที่นานที่สุดนะ

คิดถึงมากๆ

คงไม่มีใครได้อ่านหรอก แต่ อยากเขียนไว้เฉยๆ อย่างน้อยก็ได้ละบายมันออกไป

อึดอัด

เพื่อนที่ไทยร่าก็ไม่ได้คุยเลย

เห้ยยยย

เอาเพลงะนี้ไปนะเธอ

"A Thousand Miles"

Making my way downtown

Walking fast

Faces pass

And I'm home bound

Staring blankly ahead

Just making my way

Making a way

Through the crowd

And I need you

And I miss you

And now I wonder....

If I could fall

Into the sky

Do you think time

Would pass me by

'Cause you know I'd walk

A thousand miles

If I could

Just see you

Tonight

It's always times like these

When I think of you

And I wonder

If you ever

Think of me

'Cause everything's so wrong

And I don't belong

Living in your

Precious memories

'Cause I need you

And I miss you

And now I wonder....

If I could fall

Into the sky

Do you think time

Would pass me by

'Cause you know I'd walk

A thousand miles

If I could

Just see you

Tonight

And I, I

Don't want to let you know

I, I

Drown in your memory

I, I

Don't want to let this go

I, I

Don't....

Making my way downtown

Walking fast

Faces pass

And I'm home bound

Staring blankly ahead

Just making my way

Making a way

Through the crowd

And I still need you

And I still miss you

And now I wonder....

If I could fall

Into the sky

Do you think time

Would pass us by

'Cause you know I'd walk

A thousand miles

If I could

Just see you...

If I could fall

Into the sky

Do you think time

Would pass me by

'Cause you know I'd walk

A thousand miles

If I could

Just see you

If I could

Just hold you

Tonight

อาจเพราะ

เมื่อวันศุกร์ที่ 5มกรา เราได้อีเมลล์จากแฟนเก่าส่งมา

บอกว่า เราสบายดีไหม อะไรแบบนั้น

ตอนเปิดเมลล์หนะก็อดตื่นเต้นไม่ได้นะ แต่ก็ต้องข่มใจแล้วบอกกับตัวเองว่า

เค้าไม่ใช่ของเราแล้ว

เค้าบอกว่าเค้าฟังเพลง อาจเพราะแล้วนึกถึงเรา

อาจจะเป็นเพราะฉันไม่อาจทนรื้อฟื้น
ให้รักเรากล้ำกลืน กันต่อไปได้ไหว
อาจจะเป็นเพราะเธอมีเขามาในใจ
ทำให้รักเราบางไป กว่าเดิม

อาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มหมดแรงและท้อ
นานเท่าไรที่รอ รอคอยเธอเรื่อยไป
อาจหมดแรงเพราะใจเธอนั้นเริ่มสั่นไหว
เคยรักกันยังไงกลับลืม

* อยากที่จะลืม เธอ ลบ ภาพเธอจากใจ
อยากที่จะ ลืม ไป ลบเธอจากวันนี้

** เหนื่อยใจที่มีเธออยู่ เหน็ดเหนื่อยกับการรอคอย
จิตใจละเมอเลื่อนลอยเฝ้าคอย
ใครสักคนที่ยังคงมีความรักให้ไป แต่มันยิ่งไกลยิ่งห่าง
รักเราเลยดูจืดจาง หมดหนทางไป (ต่อ)

อาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มหมดแรงและล้า
มันถึงคราวต้องลา ลาแล้วจากกันไป
อาจเป็นเพราะใจ เธอมีใครใหม่
หมดแล้วไม่มีอะไร ไม่เหลือเลย

(**)

ต่อจากนี้ไปไม่มีเธออีกแล้ว

(*,**)

เหนื่อยใจที่มีเธอ (อยู่ในใจฉันมีเพียงเธอ)
เหนื่อยใจที่รักเธอ (อยู่ในใจฉันยังมีเราที่ยังฝังใจ)
เหนื่อยใจที่ยังมีเธออยู่ในใจ

เหนื่อยใจที่มีเธอ (อยู่ในใจฉันมีเพียงเธอ)
เหนื่อยใจที่รักเธอ (อยู่ในใจฉันรักเธอ เสมอ ตลอดไป)
เหนื่อยใจที่ยังมีเธออยู่ในใจ

มันก็คงเป็นจริงแบเนื้อเพลงละมั้ง

แต่เราก็แอบหวังนะว่า ซักวันนึง เราตะกลับมาเป็นเมหือนเดิม

แค่ตอนนี้มันไม่ใช่ ช่วงเวลานั้น

ถ้าเราคิดจะรอ เราก็จะรอใช่ไหม?

คิดถึงเค้ามาก

ตัดใจยังไม่ได้เลย

หวังว่าเค้าจะมีความสุขเนอะ

ขอให้คนๆนั้นดูแลเค้าด็ๆละกัน

แต่ตอนนี้สัญญากับตัวเองว่า จะตัดใจเพื่อวันนึงเราอาจจะได้กลับไปเป็นเพื่อนกัน เนอะ

แต่ขอสัญญาด้วยว่าจะรอให้ครบ หนึ่งปี รอนานเท่าที่นานได้

ไม่อยากให้ใครมาแทนที่เค้า

ไม่ต้องการตัวเเทน

ถ้าจะรักใครใหม่ ขอเป็นรับแบบไม่ใช่ เหงา หรืออะไรก็ตาม

คิดถึงโจ้นะ

คิดถึงมาก

ไม่เคยรู้สึกว่าตลอกเวลานั้นเป็นการเสียเวลา

ตอนฟังเพลงหนะ ร้องไห้ออกมาอีกแล้ว

แต่ร้องแล้วสบายใจขึ้นนะ

คิดถึงเสมอ นะ ค่ะ

หนึ่งเดือน

เห้ยยย

เมื่อวันที่ 28 มกราคม ครบหนึ่งเดือนที่เราไม่ได้โทรหาคนๆนั้นละ

ใจหายเนอะ

คบกันมาตั้งนาน แต่ทำไมเค้าถึงกลับมีคนใหม่ง่ายจัง

อื้ม มันก็เป็นความผิดเราเองแหละที่เป้นคนเริ่มตน เลิก ก่อน แล้วก้งี่เง่า

แต่ไม่เข้าใจว่า สามเดือนที่เรากลับไทยไป ทำไมเค้ากลับมาทำดีกับเรา

แล้วพอ เข้ามหาลัยได้เดือนนึงถึงเปลี่ยนไป

เรารู้ตัวนะว่ามันเป็ยความผิดที่ไม่น่าให้อภัย แต่เราก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม

คิดถึงมากๆ

ร้องไห้ นั่งอยู่คนเดียวก็ร้อง

ร้องจนเหนื่อยอ่ะ

ไม่เข้าใจว่าทำไมตัดเค้าออกไปจากชีวิตไม่ได้

ฝันถึงทุกๆวัน

เจ็บเนอะว่าไหม?

แล้วทุกปีวาเลนไท มีเค้าอยู่ แต่ปีนี้จะเป็นปีแรกที่ไม่มีเค้า

ไม่มี

ว่างเปล่า

เจ็บหวะ

ยิ้ม

ไม่น่าเชื่อว่าเราจะทำได้

เราไม่ได้โทรหา เค้าตั้งแต่ตอนปีใหม่แหนะ

แต่ความรู้สึกทุกอย่างมันบอกว่า

เรายังรอ เค้าอยู่ แต่เป็นการรอแบบ รอไปเรื่อยๆ พยายามไม่ให้ตัวเองตั้งความหวังไว้สูง

เพราะวเลาเราหวังอะไรสูงๆ พอผิดหวังที มันเจ็บหนักไปหน่อย

รักนะ แต่ ต้องรักโดยใช้สมอง

ก็หวังว่าเค้าจะมีความสุขกับคนที่เค้ารักเนอะ

จำทำไม

ปีใหม่แล้วเนอะ

วันเวลาผ่านไปเร็วจัง

แต่ันเป็นปีใหม่ที่ทำหใ้เราไม่รู้สึกใหม่ตามอ่ะ

ยังรู้สึกติดข้างค้างคาใจอยู่

คิดถึงคนๆนั้นจัง

ห้าเดือนแล้วนะ แต่ทำไมถึงยังตัดเค้าไม่ขาดหละ

ทั้งๆที่เค้าก็ออกจะชัดเจนว่า ควงคนใหม่ แล้ว

บางครั้งก็อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้นะว่า เค้าอาจจะไม่ได้ตัดเราขาดขนาดนั้น

แต่ สิ่งที่เห็นมันบอกว่าใช่

สับสน นะ สับสนว่า เราควรจะเอาตัวเราไปว่างไว้มุมไหนของภาพดี หรือ ควรจะออกจากภาพๆนั้น

แล้วมาวาดภาพใหม่ของเราเองโดยไม่มี เค้า อยู่ในภาพเรา

แต่เราไม่เคยเสียใจเลยนะว่าสามปีที่เราเคยรักกันอ่ะ มันเป็นเรื่องเสียเวลา

แต่ตอนอาการ เสียใจนี้สิ

เพื่อน เราบอกว่า ถ้าเราไม่รู้จักรักตัวเองก่อนแล้วใครมันจะรักเรา

ถ้าเราไม่รู้จักใส่ใจ ความรู้สึกตัวเองก่อน แล้วใครมันจะใส่ใจเรา

อยากรู้นะว่าความรักในมหาลัยหนะ มัน เป็นรักแบบไหนกัน

เพราะอะไรมันจึงทำให้เค้าตัดใจจากเราง่ายขนาดนี้

เพราะดลกมันเปิดกว้างขึ้นเลยทำให้เค้า เห็นอะไรที่ดีกว่า เค้าเลยไป?

หรือเป็นเพราะตัวเรา

เคยเชื่อเรื่องรักระยะห่างนะ

แต่ ณ ตอนนี้ไม่เชื่อมันอีกต่อไปแล้ว

ไหนคนบอกว่า ถ้าคนเรารักกันจริง มันจะไม่ลืมกันง่ายๆ มันอาจจะไม่ลืมกัน

แต่เราหมายถึงว่า ไม่เลิกรักกันง่ายๆไง?

เเล้วทำไมช่วงเวลา แป๊ป เดียวเค้าถึง ควงคนใหม่

อยากรู้ว่า เค้าควงคนใหม่ในความรู้สึกแบบไหนกันแน่?

รู็สึก รักจริง

รู้สึก อยากลืมเรา

รู้สือ อยากเอาใครมาแทนที่เรา

หรือ รู้สึกว่า คนๆนั้นดีกว่า

เราอยากคิดเข้าข้างตัวเองนะ

แต่ทุกๆอย่างมันเเสดงออกมาว่า เราคิดผิด เค้า ตัด เรา แล้ว จริงๆ

เหงาเนอะ

เหงามากเลยอ่ะ

ที่นี้ หิมะ ตกอีกแล้ว

อ้ออีกอย่างเราบินกลับไทยไปตอนสิ้นปี เหตุผลหลักแบบ ปฏิเสธไม่ได้ก็เพราะอยากเจอเค้า

แต่เหมือนสวรรค์จะไม่เป็นใจ

เค้ากลับเลือกไม่ติดต่อเรา

มันก้สมควรแล้วแหละ

พอเถอะเนอะ

เราแค่อยากระบาย

มันอึดอัดมากอ่ะ

มันเป้นเรื่องที่ ร้องไห้ทุกวันๆ จนเหนื่อยใจตัวเองจนไม่รู้ว่าควรจะว่างตัวยังไง

คิดถึงเค้าทุกๆวัน แต่มันก้เป็นเหมือนอากาส ที่พัดพาแต่ความรู้สึกของเราผ่านไปอยู่ฝ่ายเดียว

แต่เค้าก็ไม่รู้สึกอะไร

เมื่อไหร่เราจะได้เข้ามหาลัยนะ

เบื่อชีวิต เด็ก ม ปลาย แล้วนะ

หรือคำที่พูดว่า

high school girl NOT date college guy!!!! จะเป็นเรื่องจริง