วันเสาร์ที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2553

i want peace in my heart

ไม่รู้สิ ตอนต้นเดือนเราคิดว่าเราทำใจได้แล้ว
คิดว่ามันจบแล้วเร้าอยู่ได้
แต่พอ เค้าไม่ติดต่อกลับมา อย่างน้อยออนเอ้มให้เราเห็น
แล้วสบายใจว่าเค้าอยู่บ้านก็ยังดี
รู้ไหมว่าเป็นห่วงจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว
เราจะอะไร กันนักกันหนากับอีแค่ ผช คนเดียว
เค้าตัดเราออกจากชีวิต แบบไม่มองกลับ
ไปควร กับ หญิงใหม่
แล้วเราจะมานั้งมองเงาเค้าหรอ
เออ รู้นะไม่ได้สวย ไม่ได้หุ่นดี
แต่ก็แค่อยากให้เค้าติดต่อกลับมาหน่อย
หรือเราเป็นแค่ของตายวะ
แบบ อยากคุยเฉพาะเวลาเมา
เจ็บบบบบ หวะ
เจ็บมากอ่ะ

เราต้องเข้มเเข็งกว่านี้
ต้องทนให้ได้
อีกสองเดือนจะได้กลับบ้านแล้ว
ตอนนั้นเราต้องมองหน้าเค้าแล้วไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น
มหาลัยในฝันแกยังอยู่นะร่า
ท่องไว้
ไม่นานเกินรอ
เค้าไม่สนเรา
เราต้องไม่สนเค้า
ทางใครทางมัน

เราคิดว่าตอนนี้เค้าคงกลับไปคืนดีกับเเฟนเค้าแล้วแหละ
ได้ข่าวว่าไปติวหนังสือให้กัน
หมั่นไส้นะ แต่ทำไรไมไ่ด้
เราไม่ใช่
ก็คือไม่ใช่

ปากดีจริงๆเลยเรา
อยากตัดเค้าหวะ
ตัด ออก ไป เลย
ออกไปเลยจากใจช้ำๆเนี้ย
ไม่อยากเปิดใจละ
เหนื่อย
เหนื่อยใจหวะ
ตัดไม่ได้ซักที

อึดอัดนะ
อยากกอด หวะ
คิดถึงหวะ
กะวนกะวายหว
แต่เค้าไม่เห็นค่าของเรา
เพราะฉนั้นลืมเค้าซะ
พอกันที
เค้าไม่ได้ดีเท่าที่เราคิดนะ
แล้วเค้าก็ไม่คิด ที่จะคิดถึงเราด้วย
อย่าร้องนะ
พอกันที
พอกันที
พอกันที
พอเถอะ
ขอร้องใจตัวเอง
พอเถอะนะใจจ๋าใจ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องเดินต่อไป
แล้วทำไมต้องมาให้ความหวังวะ
เเมร่ง

พอๆๆๆ จบๆๆๆ
พอๆๆๆ
ยุบหนอ พองหนอ

เค้าไม่ใช่ปัจจัยในการดำเนินชีวิตเรา
ก่อนมีเค้าเราก็สุขได้
เค้าเเค่มาเพิ่ม
แต่ขาดเค้าไป
เราก็มีเท่าเดิม
ไม่ได้ขาดไป
จบ
เว้ย

ขอให้ไปดี
ทางใครทางมัน
อย่ามาอ่อย อีกนะ
เพราะคงจะหวั่นไหว
รู้ไหมกว่าจะทำใจให้เข้มเเข็งได้มันต้องใช้กำลังใจขนาดไหน
ต้องเสียน้ำตาเยอะขนาดไหน

ผู้ชายคนนี้
อย่าเข้ามาอีกนะขอร้อง
ไม่เอาแล้วอ่ะ
กลัวใจตัวเองหวะ
กลัวจริงๆ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น